یک عاشقانه آرام
خودت را دوست بدار , و کمک کن دیگران نیز خود را بیشتر دوست بدارند.
یک عاشقانه آرام
خودت را دوست بدار , و کمک کن دیگران نیز خود را بیشتر دوست بدارند.درباره من
من می توانم خوب،بد،خائن،وفادار،فرشته یا شیطان صفت باشم...
من میتوانم تو را دوست داشته باشم،یا از تو متنفر باشم...
من میتوانم سکوت کنم،نادان و یا دانا باشم،چرا که من یک انسانمو این صفات انسانی است،و تو هم به یاد داشته باش،من نباید چیزی باشم که تو می خواهی،من را خودم از خودم ساخته ام،تو را دیگری باید برایت بسازد.منی که من از خودم ساخته ام،آمال من است،تویی که تو از من میسازی،ارزوهایت ویا کمبودهایت هستند،لیاقت انسانهاکیفیت زندگی را تعیین میکند،نه ارزوهایشان،و من متعهد. نیستم که.چیزی باشم که تو می خواهی و تو میتوانی انتخاب کنی که من را می خواهی یا نه ،ولی نمیتوانی انتخاب کنی که از من چه میخواهی ،میتوانی دوستم داشته باشی ،همینطور که هستم و من هم...
از من متنفر باشی بی هیچ دلیلی و من هم...
چرا که ما هر دو انسانیم و این جهان مملو از انسانهاست.بنابر این این جهان میتواندهر لحظه مالک احساسی جدید باشد...
تو میتوانی برایم به قضاوت بنشینی و حکمی صادر کنی ومن هم...
قضاوت و صدور حکم تنها بر عهده نیروی ماورایی خداوند است ...
دوستانم مرا همینطور مییابندو می ستایند...
حسودان از من متنفرند ولی باز میستایند...
دشمنانم کمر به نابودی ام بسته اند و باز میستایند زیرا اگر من قابل ستایش نباشم،نه دوستی خواهم داشت،نه حسودی،نه دشمنی و نه حتی رقیبی،من قابل ستایشم وتو هم...
اگر دیده ات به این دست نوشته افتادبه خاطر بیاور که انهایی که هر روز میبینی و مراوده میکنی،همه انسان هستند و دارای یک خصوصیات با نقابی متفاوت،اما همگی جایز الخطا...
ادامه...
فراموشی....
فراموش نکن!
مستی گلبرگهایت را مدیون شراب شبنمی
وابری که از شوق
برای رقصیدن وخندیدنت
تا سحر
آرام و پیوسته
گریسته است
نقاش
هیچ وقت نقاش خوبی نخواهم شد
امشب دلی کشیدم
شبیه نیمه سیبی
که بخاطر لرزش دستانم
در زیر آواری از رنگها
ناپدید ماند
من و تو ...
من و تو خیلی کارها به دنیا بدهکاریم
مثل یک دونفره...
یا چرخ زدن بی دلیل در خیابان ...
یا بستنی خوردن در یک روز برفی ...!
حتی ...
مریض شدن و گلو درد به خاطر بستنی روز برفی ..!
ببین...!
من و تو خیلی کار داریم ...
من و تو حتی آشناییمان را به دنیا بدهکاریم ....
آزار...
آزارم می دهی
به عمد ....
اما آنقدر خسته ام ،
آنقدر شکسته ام که هیچ نمی گویم
حتی
دیگر رنجیدن هم از یادم رفته است....
عادت
عادت کرده ام
به طعم قهوه
به آدم های پشت پنجره ی کافه
به دست هایی که می روند
آدم هایی که نمی مانند ...
دلتنگی...
ببینمت ...
گونه هایت خیس است ...
باز با رفیق نابابت
نامش چه بود ؟ قدم زدی ؟
باز با" باران " قدم زدی ؟
هزار بار گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی ها
همدم خوبی نیست برای دردها
فقط دلتنگی هایت را خیس خیس و خیس تر می کند ....
با هم بودن ....
باهم بودن را مزه مزه نکنید ...
با هم بودن را باید حس کنید..
با " هم " نه با " همه " ...
من و خیال تو ...
من و خیال تو ....
موسیقی ملایم...
رویا....
پرواز...
چشمهایم را بسته ام ..
لبخندی نشسته بر کنج لبانم
شاید رهگذران دیوانه پندارند آنها
بی خیال نگاه و پندار آنها
من دوست دارم به تو فکر کنم
دلگیرم...
دلم ...
نگرفته از اینکه ...
رفته ای ..
دل گیرم از همه دوست داشتن هایی ..
که گفتی ...
اما نداشتی....
کوچک بودیم چه دلهای بزرگی داشتیم
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دل هامون به بزرگی بچگی بود
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند
کاش برای حرف زدن نیاز به صحبت کردن نداشتیم
کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود
کاش قلب ها در چهره بود
اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد
و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم
سکوت پر بهتر از فریاد تو خالیست
بهتر از هزار فریادی است که هیچ کس نمی فهمد
باران
دلم باران می خواهد
بارانی آرام...
اما طولانی
تا دست در دست قطره هایش
و پا به پای نمناکی اش
تمام کوچه باغ ها را
با پاهایی برهنه قدم زنم
و زیر لب با لحن سبز باران
زمزمه کنم دعاهای بارانی ام را
من بغض می کنم
آسمان ببارد
آسمان بغض کند
من اشک ریزم
آنگاه هردو آرام شویم
بوی سیگار
بوی سیگارم اذیتت میکرد،،،،گفتی نکش!!!
وحالا یادواره‌های عطر تنت آزارم می‌دهد.
کدام را نکشم؟؟!!!
آه،،،
...انتظار،،،
و یا عذاب!!!